مرکز کنترل اعلام حریق چیست؟

امروزه استفاده از سیستم های اعلام حریق در بسیاری از ساختمانهای نوساز اجباری شده است. همچنین با توجه به ماهیت این سیستم ها که اطلاع رسانی سریع آتش سوزی و واکنش به موقع نسبت به آن است باعث شده بسیاری از افراد ساختمانها قدیمی تر خود را نیز به این سیستم ها مجهز نمایند.

کار در یک سیستم اعلام حریق به این صورت است که در صورت وقوع حادثه آتش سوزی، قطعات و سنسورهای این سیستم نسبت به علائم آتش سوزی واکنش نشان می دهند. علائم آتش سوزی عبارتند از دود ، گرما و گاز حاصل از سوختن (کربن مونو اکسید) . سپس این واکنش به مرکز کنترل اعلام حریق رسیده و مرکز کنترل با بررسی آن، اقدامات لازم از قبیل فعال کردم آلارم ها و آژیرها را انجام می دهد. در واقع بصورت کلی کار مرکز کنترل در سیستم اعلام حریق مدیریت و کنترل ورودی ها و خروجی ها و کنش و واکنش بموقع است.

سیستم اعلام حریق چگونه کار می کند؟

همانطور که در بالا اشاره کردیم، امروزه استفاده از سیستم های اعلام حریق در بسیاری ساختمانها رایج شده است. به همین دلیل داشتن شناخت کافی در رابطه این سیستم می تواند به انتخاب یک سیستم اعلام حریق با کیفیت جهت نصب و همچنین رفع عیب احتمالی و ساده سیستم اعلام حریق به شما کمک کند.

اگرچه برای نصب یک سیستم اعلام حریق بصورت استاندارد می بایست فرد متخصص اقدام به نصب و راه اندازی آن نماید، اما دانستن ساز و کار سیستم اعلام حریق می تواند جذابیت های خود را داشته باشد. برای نصب سیستم اعلام حریق بصورت استاندارد و با تاییدیه سازمان آتش نشانی نیز می توانید با متخصصان فروشگاه اینترنتی فایرآلرت تماس حاصل نمایید.

یک سیستم اعلام حریق از سه بخش اصلی تشکیل شده است. ورودی ها شامل دتکتورها و شستی اعلام حریق، خروجی ها شامل انواع آلارم، آژیر و فلاشر اعلام حریق و پردازش که بعهده مرکز کنترل اعلام حریق است. گاهی اوقات به مرکز کنترل اعلام حریق ، پنل اعلام حریق نیز می گویند و هر دو اصطلاح رایج است.

کاربرد ورودی ها در سیستم اعلام حریق چیست:

در بخش ورودی، قطعاتی وجود دارند که بروز آتش سوزی را به مرکز کنترل اطلاع می دهند. برخی از قطعات ورودی بصورت خودکار و با استفاده از سنسورها عمل می کنند و برخی دیگر بصورت دستی عمل می کنند.

ورودی های دستی شامل انواع شستی اعلام حریق است که یک فرد می تواند در صورت نیاز با شکستن محافظ روی آن و فشردن دکمه داخل محفظه، حادثه را به سایرین اطلاع رسانی نماید.

ورودهای اتوماتیک نیز شامل انواع دتکتور است که بر اساس کاربرد دسته بندی می شوند. کلی ترین دسته بندی آن را می توان دتکتور دود، دتکتور حرارت و دتکتور گاز نامید که هر یک دارای دسته بندی های گوناگونی هستند.

دتکتورها پس از تشخیص دود، حرارت و یا گاز حاصل از سوختن، با ارسال جریانی به سمت مرکز کنترل اعلام حریق ، آن را از بروز حادثه آگاه می کنند.

کاربرد مرکز کنترل در سیستم اعلام حریق چیست:

دتکتور با ارسال جریانی به سمت مرکز کنترل، این قسمت را از بروز آتش سوزی آگاه می کند. مرکز کنترل اعلام حریق نیز در اولین گام بررسی می کند آیا این جریان ارسالی از سمت دتکتور، واقعی است و یا اتفاقی است تا از وقوع آلارم کاذب در سیستم جلوگیری شود. پس از اینکه پنل اعلام حریق به واقعی بودن داده دریافتی پی برد، بر اساس برنامه قبلی که دارد، سیستم های خروجی را فعال می نماید. سیستم های خروجی خود شامل انواع آژیر و فلاشر اعلام حریق و سیستم های فرعی است.

کاربر خروجی ها در سیستم اعلام حریق چیست:

مرکز کنترل اعلام حریق پس از تصدیق وقوع حادثه باید خروجی ها را فعال نماید. خروجی ها خود شامل انواع آژیر و فلاشر اعلام حریق می باشند. در ساختمان های مسکونی استفاده از هر دو قطعه رایج است اما در ساختمان هایی نظیر بیمارستان ها استفاده از آژیر بعلت ایجاد صدای زیاد کار صحیحی نیست و فقط به فلاشر بسنده می شود.

در کنار آژیر و فلاشر اعلام حریق که خروجی های اصلی سیستم اعلام حریق محسوب می شوند، قطعات دیگری نیز کاربرد دارند که بر حسب نیاز به سیستم اضافه می شوند. برای مثال سیستم تلفن کننده خودکار به مرکز کنترل اعلام حریق نصب می شود و در صورت نیاز می تواند هنگام وقوع حادثه با شماره خاصی از جمله شماره آتش نشانی تماس بگیرد.